Dertlerim üst üste sıralansa da
Yanayım narında, sönmeyeceğim
Yüreğim özlemle paralansa da
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Adını aşk ile anana kadar
Aşk ile yanayım söz dolsun sinem

Bülbül gibi figan edip ağlasam
Sormasan derdimi kara bağlasam
Deli ırmak gibi boşa çağlasam
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Başladığım yere dönene kadar
Bırak da döneyim köz dolsun sinem
-
Dizlerimin bağı çözülse bile
Sözler boğazıma dizilse bile
Bizi sevmeyenler üzülse bile
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Senin her zerrene sinene kadar
Yüreğe sineyim haz dolsun sinem

Her neremde varsan ordan çekilsem
Boynumla birlikte ben de bükülsem
Yağmur gibi akıp, gözden dökülsem
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Bütün acıların dinene kadar
Acında dineyim giz dolsun sinem
-
İster ağlayayım ister güleyim
Sana uzanayım yaşın sileyim
Sen çağır yeter ki, ben de geleyim
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim,

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Seninle sevdaya kanana kadar
Aşkından kanayım tez dolsun sinem
-
Kendine olmasa bile yararı
Olmaz sevdiğine zerre zararı
Dostelinin böyle, kavli kararı
Bu yoldan geriye dönmeyeceğim

Ne olursun bana, yarenlik eyle
Bir Kerem misali yanana kadar
Uğrunda yanayım köz dolsun sinem



* Bir tek hecesine bile olsa göz atan şiir yürekli dostlara ve yürek sesimi güne taşıyan ŞEÇKİ KURULU’na teşekkürler