biraz daha büyüdük
biraz daha bitirdik ömrü
kalansa
y a l a n
sanki

daha dün içimizdeki sevinçtin
hayatı yeniden çiziyorduk gözlerine
bekleyişlerin adresiydi adımların
yürümeni umuyorduk hem de


şimdi
kıyılarımız sancı doğuruyor
ıslak ağlamalar vuruyor dalgaların dibine dibine
güneş güne düşmeden başlanıyor sabır zikirleri çekilmeye
tâki gece tövbeye gelene kadar

sus yok
durak çok


anneannem !!!
çocukluğumun aynası
ilk lokmalarımın alın teri
seninle başlamıştı hayata tutunmalarım biliyorsun

anneannem !!!
bez bebeklerimin sıcak yatağı
karanlığımın ıslak nefesi
seninle çoğalmıştı kaderle yarışlarım
bak hâla dinliyorsun


odamın köşeleri boş artık
duvarlar konuşmuyor eskisi gibi
sanki sözlerin dili kırıldı
sanki bozuldu mayası uykuların
okşamıyor içimi

hıçkırıklarım dağa taşa vurur ama tutunamaz hiç birine


varamadım
dokunamadım son kez ellerine annemin annesi
sarılışın aklında yara bakışların yastığıma mezar gibi
çıkmıyor aklımdan açamıyorum gözlerimi sabaha

bilmem kaç düğüm çözer yüreğimin zincirini
daha anne olmadan dikildi tenime acının izi
keşkelerim kazınsın mezar taşıma ibret için
kimse geciktirmesin özlemlerini


Allah’ım !
emanetimiz yolunda
ona cennet kapılarını arala

El Fatiha .........


19/10/2013
11;30
eMİNeYZAMAN