Siyahı uçunca üşüştü akı
Bir türlü bitmedin canan vatanım.
Doyunca kalanı yaptılar yakı
İçten içe sessiz yanan vatanım.

Sadece renk farklı akbaba hepsi
Çanakla doymazlar isterler tepsi
Üstüne içerler meyveli pepsi
Her türden sözlere kanan vatanım.

Onlar hırsız dedi uçuştu arı
Aynı yola gitti yanında sarı
En küçük köşeye ektiler darı
Gülüne baykuşlar konan vatanım.

Menfaat mangası kendince öter
Haydi cenge desen geriye iter!
Hortumu duyursan orada biter
Atmacayı bülbül sanan vatanım.

Kargalar boyandı ak oldum sandı
Eski ses, yürüyüş dallara kondu
Atatürk’ü aynı nutukla andı
Deneme tahtası denen vatanım.

Camide baş açık durur imamın
Bilmem gerçek seven var mı adamın?
Torpilliler şimdi asil madamın
Dünyayla beraber dönen vatanım.

Çukurova, Harran satışa çıktı
Toprakta şehitler bizlerden bıktı
Dursunî’yi hakîm damlara tıktı
Dört mevsim dumansız yanan vatanım.

– 14/04/2007