2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
708
Okunma
seni görmeden önce, dudaklarımda biriktirdiğim tüm kelimeler,
seni gördüğümde kovalamaç oynarcasına kaçıp gidiyor dilimden.
söylemek istediğim onca cümle varken,
tek bir kelime söyleyemiyorum...
susuşum, öfkem oluyor.
susuşum,yalnızlığım,
susuşum, itirafım oluyor.
kendime bile söylemeyi inkar ettiğim tüm cümlelere inat susuyorum..
dudaklarım inkar ediyor tüm kelimeleri.
kendime itiraf edemediğim özlemim oluyorsun..
söyleyemediğim her cümle bir kez daha yalnızlaştırıyor beni.
dudaklarımdan dökülmeyi bekleyen onlarca kelime suskunlaşıyor.
adın anıldıkça yalnızlaşıyor tüm kelimeler,
gidişinin ardından dudaklarımda biriktirdiğim tüm cümleler anlamsızlaşıyor.
gitme diyorum, gidiyorsun.
öyleyse konuşmanın ne anlamı var?
5.0
100% (1)
Cevap Yaz