Bir acı çay masalı başlar inceden ince.
İpek suretli demler canlanır yadımda hep.
Neden olur gözlerin hem hüzne hem sevince.
Bu çetrefil hâllere senin tavrındır sebep.
Gündüz rüya görürüm çay dilimi burarken.


Gönlümün burukluğu hazana düşen renktir.
Gamzendeki ışıltı gözümü aydınlatır.
Çaya senden yadigar ışıltılı ahenktir.
Her çay yudumlayışta kulağımı çınlatır.
Ateşlere yürürüm çay dilimi burarken.


Bir rüyaya dalar su berraklaşır bakışlar.
Yadıma edan düşer hatıralar canlanır.
Bu minval uyarınca bahara döner kışlar.
Suya inen güzellik sözsüz dilsiz anlanır.
Hep suya öykünürüm çay dilimi burarken.


Sana dair ne varsa olur çayımla hem dem.
İnce belli elimde senden bahseden peri.
Sensiz saatlerime acı çay olur merhem.
Çaya şiir yazarım sen gittiğinden beri.
Gam keder süpürürüm çay dilimi burarken.
Ankara, 14.10.2013 İ.K