2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1082
Okunma
ruyalarıma bile söz geçmiyor
her gece kentler yıkılsada
içinde ellerin olmayan
heryer yokluğun soy/adı..
oysa ben sehir çocuguyum
az yorgunum
makamsız gözlerimi bıraktım
buz tuttuğu yerden kesiyorsun
avuçlarımı
satırlarımın k(c)an çekişleri büyüyor keşkelerimde
imgelerin ayağı kayıyor uçurumlardan
sen kapatsanda isminin üzerini
açılmaklı kalır her harfleri
aklımda yaprakların dökülüyor
bir sonbahar sabahında
5.0
100% (5)
Cevap Yaz