,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Uçağa bineceğum yıllar sonra ilk defa köyüme gideceğum...


Otuz yıl geçti lakin, bakın ne diyeceğum,
Bu gün çok kararlıyım, köyüme gideceğum.

Mis gibi mıhlamayi, yiyeceğum tam yağli,
Kalübeladan beri, Of’li Allah’a bağli.

Uçak fobim var lakin, bilmem nasil binerum.
Belki bir hap yutarum, bu korkumu yenerum.

Yeşilköy’den uçağum, şimdi havalanuyi,
Bir sağa da bir sola, nasil da sallanuyi.

Ha bu demir yiğini, bir kuş gibi uçayi,
O demir kanatlari, bir kapatup, açayi.

Sakin sakin giderken, hava birden karardi,
Bir paraşut olsaydi, şimdi nasil yarardi.
-
Bu nasıl pilot böyle, gözü nasil seçeyi,
Hava boşluklarini, pas pas edup geçeyi.

Bir anons geldi birden, kemerleri bağlayin,
Anam ben gideyirum, arkamuzdan ağlayin.

Mıhlamayi siz yiyin, vesiyet edeyirum,
Bindum ha bu tabuta, neyere gideyirum.

Daha vadem dolmadi, ninemi göreceğum,
Lahanayi yemeden, ben nasil öleceğum.

Bu fani düya var ya, ne gerçek ne yalandu,
Şeytanın işimi yok, bu ne hain plandu.

Allahum sana doğri, ha bu ruhum geluyi,
Dünyanın başkentinden, Bir Of’li eksiluyi.

Dünyaya döneceğım dua edin ruhuma,
Şefaatler dileyin ha bu Of’li merhuma.

Bu nasil bir kaderdur, işum yolinda gitmez,
Of’li olan bir yerde, mevta namazi bitmez.

Nasil bir korku yedim, kuyis dışa vuruyi,
Etraftaki yolcilar, bana bakup duruyi.

Nedur dedum hemşerim, korkma hakkum yok midur,
Can taşiyan Of’liya, ha bu tepki çok midur.

Oksijen maskeleri, düşti hep önümüze,
Öyle bir korku yeduk, kaş indi gözümüze.

Bir de baktım pilota, koridorda gezeyi,
İçerdeki durumi, alttan alttan süzeyi.

Uçağını bırakmış, burada ne edeyi,
Allah’ına emanet, uçak nere gideyi.

Dedim hostes hanıma, kurtardukmi paçayi?
Dedi rotasindadur, ağır ağır uçayi.

Geri kalan ömrümü, ha bu pilotlar yedi,
Korkulacak hiç bir şey, yok be kardaşum dedi.

Yüreğum darlanuyi, koltuğua yaslanuyi,
Yemeye gör korkuyi, her yanun islanuyi!

Bu uçağı indirun, geldik yolun sonina,
Kaldimi bilmeyirum, birakmayan donina.

Niye hep güzel şeyler, bir de beni bulmayi,
Of’li olduğu yerde, bela eksik olmayi.

Böyle korku görmedim, bir daha binmem billah,
Kuyis çikayi göğe, laila he illallah.

Uçağım Trabzon’a, yavaş yavaş ineyi,
Çektiğum korkularum, azar azar dineyi.

Yine bir macerayi, geçiştirduk uşaklar,
Düşti pantolon yere, çözülüp de kuşaklar.

Ha bu çektiklerumi, feys!ume atayirum,
Hem okuyun hem gülün, ha şimdi yatayirum.