Kahramanlık odur ki
Dağlar çıksa önüne
Ulaşır sevdiğine
Yediveren gülüyle

Kahraman odur ki
Cepheden bile
Umut sağar
Tanrıdan
Sevdiğine

Kahraman odur ki
İçinde
Fırtınalar esse de
Bir sonra ki mevzide
Öleceğini bilse de
Seve seve çarpışır
Onun uğruna
Yedi cephe de

Ağlamaz
Ağlatmaz
Geride hüzün
Bırakmaz
Ve mendillere
Emanet etmez
Sevdiğini
Mezarlıklar da
Aratmaz kendini

Hep güneşle hatırlanır
Ve güneşi fethetmeye gitti diye anlatılır
Gururla
Gözleri parlayarak
Tanıyanlar tarafından
Tanımayanlara

Kahramanlık odur ki
Büyüdükçe destanı
Yüreklerde
Ve hikayesi
Ulaştıkça
Beş kıta ve yedi iklime
Yüreğine sığacak kadar
Küçülür
Sevdiğinin gönlüne
Arandığında bulunur
Bazan bir şarkıda
Ve bazan solmuş resimlerde

Kahramanlık odur ki
Sevdanın düşünü yazar
Yazdırır...
Eylemleriyle
Söylemleriyle
Unutturur ihanetleri
Aydınlatır evreni
Yıldızlarıyla
Ebem kuşakları sunar
Ela gözlere....

O benim
Sevgilimdir