Öyle bir andır ki;
Zaman dediğin
İki gönlü karşı karşıya getirir de
Çekiliverir aradan
Şok olur, yalpalar yürek
Bir duygu patlamasıdır oysa yaşanan
Bir çift göze ram olursun
Rüyalarını süsler geceler boyu
Onun konukluğu değilmidir
Hoşnut eden insanı
Onu düşünürsün, onu yaşarsın
Şarkılardan fal tutmaya başlarsın
Hummalı düşler kurarsın yarına dair
Bir özlem armonisidir başlar yürekte
Onu görme hissi
Baş köşeye oturur
Bir telefon trafiği keser yolunu
Mesajlar dolanır telefonlarda
Hasret, hasret
Bitmeyen arzu
Kendini ararsın viranelerde

Öyle bir an’da dır ki;
Şu zaman dediğin
Hasretten duvar örüp, derdi yığar da başına
Karşına geçip bir de seyreder seni
Sevdiğimle birlikte
Tam mutlu oldum derken
Bir ayrılık rüzgarı estirir amansız
Seni bir yana onu bir yana savurur geçer
Özlem ç,çekleri açar gönül bahçende
Hiçbir şey
Teselli edemez seni
Bir umut sağnağıdır yağan oysa
Oysa
Bir çift sevdalı göz yollara bakar
Her akşam güneşin battığı yerde
Takılı kalır
Ufka gözlerin

O an’dır ki
Zaman dediğin süre
Hiç aklından çıkamayan
Hafızaya kazınan
Hatırlanan, hatıralarda kalan
Şaiirsen sorun yok
Toplarsın her gün duygularını
Dizersin alt alta, yan yana
Ne zaman içli bir şarkı duysan
Bayraklaşır gönülde sevdan
Savaş açar kadere
Yalnızlık rıhtımında kayık misali
Sallanır durursun
Met, cezriyle suların
Dökersin içini kağıt kaleme
Sonra
Şiir olur, şarkı olur dillerde
İşte o an
Bu andır sevgili
İyisiyle kötüsüyle yaşanan

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ