7
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2061
Okunma
onca gurbet gördüm hasretlik çektim
hiçbir özlem bu kadar vuslat olmadı
onca yokluk görüp sefa sürmedim
hiç bir cefa böyle eza olmadı.
ufuk karanlık gözündeki sürme kadar
ey yar!
gitmeni gerektiren sebebi bilmesem de;
seni Allah’a emanet ediyorum,
senin beni kimseye etmediğin kadar.
ne badireler demiştik ikimiz için
ve eklerdik bitmeyen dostluğumuza...
beraberken cennete birdi cehennemde
şimdi kim kadeh kaldırır yokluğumuza.
biz ikimiz yıllar öncesinde bekleyendik
fikirleriyle dalaşan belki iki serseriydik
bir gün bilmediğimiz bir savaş mı çıktı ki
bedir de şahlanıp Uhud da can verdik.
ve sen gidiyorsun...
geleceğe dair tüm yaşanası anıları alıp
kırdığımız o camları kalbime koyup
benim olan acıları zindandan çıkarıp
gidiyorsun.
gitme iki gözüm.
ben Mevlana değilim ki;
sen Şems olmuş gidiyorsun.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz
