Kalbim çocuksu gülüşleriyle ağlıyor
Gözlerimden anlarsın rüyalarımı
İnanamadım sürgün ayrılığıma
Ben seni çok seviyorum sevgilim

Soğuk meltemler eserken üşüyor deniz
Gençliğimin rüzgârları esmiyor
Kalbime rüyaların değse feryat oluyor
Üşüyor zaman, ölümler üşüyor

Kaç mevsim geçti kaderimden
İlkbaharları bekledim sürgün günlerimde
Güllerin kalbinden dökülürken zaman
Özlediğim şefkat anılarda kalmış

Kaç beyhude gülüşler geçti yüzümden
Boşuna arıyorum şefkati gözlerinde
Üşüyor kalbim, aşklar üşüyor
Savrulup yırtılan kaderler üşüyor

Aklımdan geçti bütün sürgün sevinçlerim
Kalbimde ümitsiz aşklarıyla
Karışır birbirine yorgun kaderim
Sarılacak sevgileri bulamam

Her gülüşü yaktı beni çıldırtan dualarıyla
Ben nice hayal kırıklıklarında kavruldum
Sürgün prangaları gördüm özlemleriyle
Seni alıp gökkuşaklarına giden yağmurlarıyla

Gurbetlik türkülerimde geldin aklıma
Tazeledin kalbimi düştüğü yerden
Sürülmekten eskimiş mahpus gibi hissettim
Akasya ağaçları sahilde senin için ağlaşıyor

Kalbim savrulan zamanın uçurtmalarını seyrediyor
Denizin yıldız limanlarında seni görüyorum
Sanki bana uçuyorsun ufkun kollarından
Zamanı kucaklayan beyhude hayallerimle