Bir ağaç gölgesi olurdu ellerin

Özlenirdi ellerin
Bir ağaç gölgesi olurdu ellerin

Seviyorum anne seni
Kutsal bir dağı sevdiğim gibi
Kutsal bir denizi sevdiğim gibi
Sen bana bir deniz oldun
Bir dağ senin fedakarlığın...
Severdim anne seni
İçmeseydim çorbanı
Yıkamamış bile olsaydın ellerimi
Severim anne seni
Duadaki halini
Dualarında en çok çocukların
Ne yaptın söyle kendin için
Ey fedakar anne

Ben senin sesindeki güvercinleri sevdim
Bir ses duyardım
Gündüz ederdi gecemi
Bir o ses için bozardım oyunumu hayıflanmadan
Öldün sesin ölmedi kulaklarımda
Annenin sesi de böylemi çağırırdı seni

Ne zaman baksam yüzünde tebessüm
Hiç mi kederlenmezdin sen
Gömerdin içine dertlerini belli
Bulutlardan çıkarırdın güneşlerini...

Bahar rüzgarına eş nefesin
Emzirirken çocuğunu
Bir ağaç gölgesi olurdu ellerin
Sığınsam çöllerden kucağına...

Öldün diyorlar anne
Evet şimdi sen yoksun
Sevgin hep benimle
El atsam bir giysiye
Veya bir meyveye
Yürüsem bir yolu
Veya baksam bir fotoğrafa
Aklıma ilk gelen sensin

Bayram yaklaşır
Seviyorum bayramları
Zaman yaprak yaprak dökülür ellerime
Kanatlarında ismin var
Yüreğimin pınarına in bir ceylan gibi
Bu yaşayan beden senin