Kendimi yıllar önce; seninle ilk defa buluştuğum yerde buldum
En saf ve temiz duygularla dopdolu
Ne zaman hatırlasam hüzünle dolar içim
Deniz köpüğü gibi bembeyaz bir düş şimdi o yıllar
İlk tomurcuk o gün açmıştı kalbimde. Hani;
Merdivenlerin altına saklanmış iç çeke çeke ağlarken
Derinlerden bir yerden seslenmiştin bana
Ellerim üşümüş,çenem zangır zangır titrerken, içim ısınmıştı
Neden ağladığımı hatırlamıyorum bile

Değil mi ki seninle tanışmıştım başka ne önemi vardı
En güzel duygularla dolmuştu o gün yüreğim

Gizli saklı seslenirdim sana; ’gel de konuşalım’ derdim
İlk ve en iyi dostumdun, sırdaşım hem de
Zeytinlerimi seninle paylaşırdım ben çok severdim ya sende seversin diye
Lüle lüle saçlarımdan kesip sana vermeyi düşünürdüm hep
İlk denememde anneme yakalanmıştım, kulaklarım sızlar hala

Senin için hayali bir bahçe de satın almıştım hani
Ev yapmıştım tam ortasında beraber oturacak, ayrılmayacaktık
Var ya... düşünürken bile kalbim yerinden çıkıyor şimdi
Dedim ki kendi kendime; iflah olmaz bir duygusalsın
İzinsiz çıksam evden bir köşede hayal kursam eskisi gibi
Mendilimde olmasa, ağlarken burnumu koluma sürsem yine

Ben seni hep arardım da
En hüzünlü anlarımda bulurdum
Ne zaman öfkelensem gidiyordun, bana mı öyle geliyordu bilmem

Seni kendimden de gizli sevdim galiba
En gizli en mahrem sırrımdın
Nadide bir çiçek gibi narindin bende, incinmenden korkardım
İçimdeki o çocuğu özlüyorum şimdi, keşke hiç büyümeseydi diyorum...

Yakınlarda bir yerlerde o çocuk sanki
Ayla konuşuyor bazen, güneşle, yıldızlarla, ağaçlarla...
Renk renk çiçeklerle hasbi halleşiyor
Arıyorum kendimce lakin;
Bir bahçede, aynı evin içinde seninle yaşamayı düşünebilecek kadar masum, kaç büyük; çocuk kalabildi ki ?


Çocuk kalbiyle şiirin baş harfleri
Senin için...
’Kendimden de Gizli Sevdim Ben Seni Ya Rab’