İmzamı atıyorum bu değerin altına.Aynen öyle aynenn.

Keşke kocaman puntolarla yazıp bu şiiri ülkemin her köşesine asabilsem..tüm duraklara, tüm yollara, dağlarına, taşlarına

insanlar kötü ...hayat zor ...böylesi bir kargaşada tek güvenebileceğimiz, dayanacağımız şey kendimiz.Erdemimiz.Dürüstlüğümüz.

Birtek onlar bizi ayakta tutacak.Buna inanıyorum ben de.Bir atanın evladına bırakacağı en büyük miras bu değeri öğretmektir.

Ötesini bilmem bende .

Bugün iş arkadaşlarımla bir sohbet ettim ben de ; Dedim ki; gelin dedim burayı ben yaktım bunlarda külleri işte deyin dedim başımın üstünde taşırım, taç ederim sizi.Ama dedim iğnenin ucu kadar tesis ettiğiniz güveni sarsan bir hareket veya sözünüze rastlayayım Haşaa bu melektir, bu nurdur deseler kesinlikle gözümde zerre değeriniz kalmaz, en büyük düşmandan daha zararlısınızdır artık bana diye düşünürüm ben dedim.

Aynalara utanarak bakmamak kadar güzel, onurlu bir şey var mı dünyada. Veremeyeceğin hiç bir hesabının olmaması kadar erdemli bir insan dünyadaki tüm aynalarla barışıktır.Ve her zaman kazanandır o .Her zaman.

Ne büyük tesadüf oldu bu eser de.varolsun emekleriniz sayın şaır.

Selam ve en derin hürmetlerimle şiir yüreğinize.