0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
673
Okunma
bizde bilirdik arkamıza yaslanıp,
çayımızı altın fincanlarda içmeyi
buğday tarlalarındaki başakların
dertlerini görmezden gelemezdik
güllerin halini anlamak kolaydı da,
bir başak, onca başağın arasında
öylece, tek başına, yapayalnızdı.
gülün başı gülüp ağlarken hep dikti
başaklar yorgun harap ve bitkindi
güller bülbüllerle hasbihal ederken,
başağin umudunu karga hiç ederdi
başakların bir tek anlayanları vardı,
o da, sararmış, solmuş yüreklerdi
onların da derdi boylarını aşmıştı
zamansız yağmurlar korku verirken,
sert esen rüzgarlar dallarını kırarken
kaybetmek başaklara hep zor gelirdi
güllere methiyeler dizilmesine değil,
aranıp, sorulmamalarına içerlendiler,
başaklar, güller kadar nazlı değildi
bazı öğünlerde, önünüze gelirlerdi !
