“Salaş ömrün son deminde/
Ayak diretiyor yıllar/
Kendi cemine…”


Sırala!
Pare yürek ikliminde
Ellerinden kayan kini
Arzu dağları sensiz talan
Sanki kuru dalın elması
Belki ayaz görmüş zaman
Kınala izli mermi sürüşleri
Yüreğin en derininden


Sevmek!
Kaç cana maldır
Görmeyen gözlerin hükmünde
Kapılara sövülür/yürek dövülür
Gitmeyen bir ayrığın zor demleri


Sıkıştılar;
Ellerim ayaz göllerine
Gelecektin hani kuşluk vakti
Bir garibin salası okunurken
Bir kediye ciğer sararken annesi
Sözlerine paralanıp gelecektin
Dillerin içinde koyma beni


Avuçlarım çöl/
Yeşili bozuk kırların
Sevmeyi horoz şekeri sandınız
Bir emmeyle ıslanır dudaklar
Görünmez sislerin ablukasında
Hayat denilen bahtsız öykü


Sorunsuz!
Gözlere çekilen acı
Yüreğe kar yağardı eksiden
Falso bir duruşun dibinde
Ayası kesik kuşlar vardı
Solucan tarlasından
Ziftlenen…


Yaralı bir cepkenin
Kanı kuru mendili
Ömür bu yüzden
Balçıkla sıvalı
Azgın günün
Ertesinde…


Kuşlarda gitti
Sillesi bozuk
Avludan…


Kanatları gül sallıyor
Maziden…