1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1531
Okunma
Ey kadın!
Kaç gönlü yaktı;
Ney ile başlayan, ruhunun zikri?
Kaçına kânun
Kaçına keman, ses oldu
Ateşten gömlek, ut nefesin?
-Haydi anlat, sen ki şeytana pabucunu ters giydirensin(...)-
Ey kadın!
Kaç şehri, yerle bir etti
Mêftun-i amber, akis gözlerin?
Kaçına fırtına
Kaçına, heyelan oldu
Azrail kanatlı, çığ güzelliğin?
Ey kadın!
Gel hele yamacıma.
Gel ki sana, yeryüzünden cennetler sunayım
Sana dikensiz güller
Mis kokulu sümbüller, karanfiller vereyim
Âdem’in kaburgasından Hâvva, Hâvvadan doğma nesiller getireyim!
Sen ki,
Aşkın nü, hüzzam mevsimi
Mutluluğun bestesi, rengarenk çiçeklerin bahçesisin
Haydi;
Çekinme anlat
Söz, sır kalacak -kulağıma fısıldadığın- nağmelerin...
09.10.2013
Adnan Bilgiç
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz