Ekmeğimi kazandığım günün akşamı
Yakmışım hemencecik sobamı.
Üstünde çaydanlık,
Şarkı söylüyor,makamı ferahnak ...
Yanıbaşında kurulu yer sofram.
Uyku bastırmış henüz kaldırmadan.
Koymuyorum başımı yastığa
Uyukluyorum avuçlarımda.
Düşerken uçurumdan,
Uyanıyorum çabucak.
Gülümsüyorum utanarak...

Kanmayan uykum gibisin oğul,
Rüyalarımın en güzel yerisin.

Ne güzeldir baharda kırlar bahçeler,
Bir hoş eder adamı yaylada açan çiçekler.
Uzanmışım umarsızca, sorumsuzca.
Gökyüzü aynam, toprak döşek...
Sarılıyorum dünyaya
Az daha sıksam ölecek...

Sen ilkbaharsın oğul,
İşte bütün bunlarsın!

Yazın sevdiğim şeftali gibisin.
Ağustosta içtiğim ayran gibisin.
Sen soframın tuzu biberi,
Gözümün bebeğisin.
Adını koyamadığım mevsimim SENSİN...

Yazan: MEHPARE GÖKÇE
Haziran 2009