0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1066
Okunma

Güneş gülümsedi yamaçlarında dağların
Süzüldü çiçeğin yaprağında hüznün
Yârin dudağından bir katre figan düştü
Aşka dair hüzne konan ne varsa
Dokundu toprağın rengine hasretin
Gözlerinin baktığı yerde bir damla
Mahremidir düşüncelerimin her biri
Susar suskunluğu kor ateştir yürekte
Sessiz bir feryattır gözlerime gömülen
Yalın duygu ve yalın ayak sahilde
Beklerken gölgeni, hasretini
Ta derinden işliyor ruhumdaki çizgiler
Bir el dokuyor sendeki hayalini
Seni anlatır renkler düşünce mahreminde.
Ahmet KOMŞUL