29
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
2651
Okunma
Yıllan önce bir gece yarısı acı acı çalan bir telefonla annemin vefat haberini aldım.
Bir gün telefon yine acı çalıp iki eşten birisinin yalnızlık fermanını alışını tasavvur ettim,
Bütün gönüldaşlara Allah geçinden versin
Bir gece yarısı çalıp telefon,
İçinde baharlar ölecek yine.
O çıldırtan haber o kahreden son,
Uykunu katledip bölecek yine.
Hayat arkadaşın gönül sırdaşın,
Elveda diyorken can arkadaşın,
O hıçkırıkların o akan yaşın,
Ondan en son anı kalacak yine.
Hayal gibi yıllar gelip geçecek
Her acı bağrını delip geçecek
Her günün bir zehir olup geçecek
Gönül çiçeklerin solacak yine
Baharın yok artık dört mevsim kışın,
Bir lav gibi günden güne akışın,
Kahreden bir heykel gibi bakışın,
Zaman ötesine dalacak yine.
Her acı yüzünde bir çizgi çizip,
Firakın çarkında kalıp ezilip,
Hatıralar bir bir göze dizilip,
Gözlerin yaş ile dolacak yine.
Bir başka âlemde mahpus bakarken,
Boğazında bir şey seni sıkarken,
Kalbini zehirden bir ok yakarken,
Acılar zirveyi bulacak yine.
Ayakların seni ona sürürken,
Kabrinde taş gibi öyle dururken,
Kalbinde heyecan küt küt vururken,
İçine zehirler salacak yine…
Bahçelievler/İSTANBUL
5.0
100% (24)
Cevap Yaz