BEYAZ BİR ÖLÜM

Nasıl da kırılmıştı yokluğunda aynalar
Yüz yüze gelmekten korkuyor gerçeklerim
Mavileri kurban edemem intiharlarıma
İsterse körelsin bu eylülde hislerim


Kaç mevsim daha bakışlarımda eriyecek
Vurulsa da göğüs kafesinden beyaz bir ölüm
Kayıtsız kalmış bir yalnızlık kuytularımda
Tutanaklara işlenmiş tenhalar da ölüyorum

Yine hüzündü gün batımda diz boyu acılar
Yine yetim kalmıştı on iki ayın içinde eylül
Marifet gibiydi sanki hıckıra hıckıra ağlamak
Ne zaman sendelemedi ki arsız duygularım

Düşman mıydı maviye toprak
Cinnet mi geçiriyor özlediğinde su
Kök salmış filizlerim kurusa da susadığında
Bir çöl gibi kavuracak yüreğim susadıkça

Anlamını yitirmiş yokluğunu bulamadım
Her çıkmaz sokak üstüme üstüme geliyor
Aradığım sadece gözlerin
Ölümden önce gel bil ki seni çok özledim

Şiir Remziye ÇELİK
03. 10.2013

Duygusal dizelerle yazılmış güzel bir özlem şiiriydi, şairemizi ve şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Mükemmeldi anlam ve anlatım beğeni ile okudum
Yüreğine kalemine sağlık üstad
Yürek sesin susmasın
_____________________________________________________Saygılar

Kaybolmuştur şair kendi benliğinde
Ve bir kez daha çevirir başını semaya
Belki de ilahi bir lütuf beklemektedir, kim bilir

Ölmeden ölmektir beyaz ölüm
Sabahlar gibi temiz
Sular gibi berrak
Ve hayatın siyahlığına konulan nokta
Beyaz,bembeyaz...
Tebrikler Harika