2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1170
Okunma
Gündüzü soyunmuş gözlerin;
Karanlık bakıyor.
Beni girdaba sürükleyen kahverengi
Siyah bakıyor şimdi.
Kirpiklerin bir mızrak gibi çakılıyor göğsüme
Sensizliği yüzümde söndürüyorum.
Yanaklarım tatmadığım bir suyla yıkanıyor;
Tuzlu değil, kan kokuyor
Kanla karışık yağmur var gözlerimde
Gözlerini gözlerime gömdüm;
Kahverengi ağlıyorum.
Oysa benim rıhtımlarım var ağlayacak
Gözyaşlarım, yapılacak seferler için akmalı.
Peki kaç sefer daha yapılacak bu rıhtımdan?
Ben kaç sefer daha ağlayacağım?
Ufukta kaç gemi daha söndüreceğim?
Kim bilir?
Daha kaç şişeyi kıracağım bu rıhtımda?
Bilmiyorum, sadece ağlıyorum.
Kırılıyor piyaleler birer birer..
Yosun kokuyor etraf.
Gündüzü guruba teslim edip bu gün de
Temaşaya daldım.
Bir çocuk gibiyim şimdi;
İçimden ağlıyorum.
Haziran 2013
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz