HAYAT…
Nasıl bir düzensiz düzendeyiz

Gerçeği görünmeyen gizemdeyiz

Uyur gezer olmuş faniler

Göz önünde can alıyor caniler

Susuyoruz dut yemiş bülbül gibi

Boş lakırtı edenler adamın dibi

Kendi dünyasını yaşıyor herkes

Doğru söyleyene bağıyorlar

‘’kes ulan sesini kes’’

Mertlikten dem vuran yok

Ensesi kalının nasılsa karnı tok

Garibin derdinden sanane

Zenginsen etrafında herkes pervane

Hilebazlar almış eline zurnayı

Kurutmuşlar çağlayan kurnayı

Sözünün eri kimdir bilinmez

Sahtekar yalancıdan geçilmez

Doğruyum diyen bükülür parayı görünce

Düzelmez artık günahı sevince

İşçi, emekçinin hali vahim

Kanla yoğurulmuş bir lokma tahin

Üç kuruşa satılıyor alın teri

Söndü sönecek gözünün feri

Üç aylık maaşına yediriyorlar ısırılmış elmayı

İletişim çağı deyip yutturuyorlar palavrayı

Günden güne azalıyor maaşın

Ölsen yerde kalır naaşın
Uyan kardeşim uyan
Umudunu kaybetme biraz daha dayan
Yeşerecek yine dallarımız
Karanlıktan sonra olur sabahlarımız.