6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
945
Okunma
Garip bir kızıllık ufku bürüdü
Grupta yalnızlık sanki yürüdü
Derin zamansızlık aşkı kürüdü
Boğuk titrek sesle, dur dedi bana
Titriyordu sesi, yanarken nefes
Örüyordu sanki çelikten kafes
Veriyordu gülü söylerken lades
Cılız çıksa bile, kor geldi bana
Yürüyüp yavaşça uzaklaşırken
Süzülüp bakmadı vedalaşırken
Dizilip volkanca gönle akarken
Çekilen bu çile, zor geldi bana
Hasretten tutuştu gidince beden
“Biz”e ne olmuştu ne idi neden
Kaç aşık kavuştu, gülü dermeden
Manasız gidişe dur geldi bana
Sarıldım derdime, yaş kalmayınca
Darıldım kendime saç yolmayınca
Kınandım dengime eş olmayınca
Başka gül yürekte har geldi bana…
18/12/2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara