hayrettin taylan

türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam) 


v’arlık, v’arlıkla k’afiyeli y’alan dün’ ya , ben sevdanın j’andarmasıyken
d’olmuş ş’anların gerçeğine bilenen s’arrafın g’ün g’örmüşüyüm s’eninle
sevgi uçlarının y’aratılmamış ç’izgisinde kendimden geçtim sensizlikle
b’arındırıyordum yokluğu, t’aşındırıyordum v’uslatın s’onsuzluğunu
s’açların arasında kendim s’açtım, s’uçlarımın d’arasında sana’t’artısızdım

2…
d’uyarlı bir g’eleceğin su p’atlaması arasındaydı ç’algımın dalgaları
“kalu b’ela’nın renk m’asalında bir’e tümlenen y’alın sevilerdeydim
ş’ah’damarım kadar y’akın, k’anım kadar s’akin yüzünün gülecindeyim
k’alemin içinde h’ancı bekleyişlere bilenen s’özler ş’anıyım
sevgimizi n’etleştiriyordu h’azın hazin s’onları
s’onsuzluğu d’erinleştiyordu m’ayınlar sevi alfabemizde
sevmeyi kıskandırıyordum seni severek…

3.
h’içimle t’aşınmış z’amansızlığın vakisiyim, ben yok ben arası ben v’ar
bir d’ilin f’ayında gecelerin n’akışına aliyim, sen yok , sen arası s’ene v’ar
h’iç d’okunmayacak k’alın yazısında inceldim inceliğine, var yok,nar v’ar
m’eden’iyet p’azarında bilincin k’avıyım yokluk yok, varmak v’ar
b’akışlarım b’aygın t’anların gün’eşine meftun, sen yok, senden k’alan v’ar
k’aldım ş’ahitliğindeki y’aşanırlığın ıslak m’anzarsına, an yok var çok v’ar

4.

büyücünün k’uşağında eriyordu senli her şey , n’asıllarım bükülürken
rüyaların s’alıncağında alın yazım s’allanır,öylece n’açarım güzelliğine
k’andıran g’özyaşındı,ıslanan, uslanan, k’alan,d’evlet bendim
ç’özgün aşkların bilinç kulesinde f’ilmine sarılan bendim
m’ahzenlerde b’oynumun z’incir h’alkasıyım, kördüğümlerin düğünü biterken
k’açmışım meğer, t’utkun özlemlerde d’izlerine gelmişim iç g’özümle
c’an kuşu gibi uçmuşum, ç’alıntı yellerin sözsüz şarkılarında senle
sevmişim, beklemişim, c’anına k’atılmışım ömür ömür bilesin