Gönüller pas içinde vicdanlar karanlık
Uzak kalmış huzur,küsmüş aleme aydınlık
Her güzelliğin rengi solmuş kararmış mehtap bile
Cesaret tükenmiş zulüm dönmüş azgın sellere

Refah kayıp,merhamet ayak altında
Huzur yoktur asla zalimler saltanıtında
Ne yana dönsen ağlayan bir bebek yüzü
Geceler bile takip etmez artık gündüzü

Derin duman almış insalığı ,şefkati
Özgürlük mü sormayın!!Kalmamış takati
Çöpe attı anne bile o sonsuz merhameti
Görecek günler yok artık bizlere selameti

Bozuk bu dünyanın temeli
Bilmiyorum kime ne demeli ne söz söylemeli
Adeleti kurmak bile yasak hayallerde
Barış ise kalmış sözlerde temennilerde

Unutuldu ahlak ,Sevgi sıkıştı dört duvar arasına
Çıkacak kimse kalmadı zulmün karşısına
Karanlığa bürünmüş insanlık değerleri
Her an riyakarılık her an kötülük vesilesi

Merhamamete kavuşmak kıraç vicdanlarda
Huzuru diliyorum zulmle kavrulmuş topraklarda
Ağlayan çehrelere ferah istiyorum barışın rüzgarında
Adaleti arıyorum adeletsiz dünyada...