Yine hazan çökmüş bahçe bağlara
Hasret kokusu var havada canım
Takılı kaldı bak, gözüm dağlara
Sen yoksun yanımda eksik bir yanım

Geceler soğuyor, gelip sar beni
Gündüzleri basar soğuk ter beni
Sensizlikse, için için, yer beni
Rüyamda da olsa sen ol mihmanım

Rengarenk yaprağın hazzı olmalı
Her seven, el ele, huzur bulmalı
Sevinç hakim olup, yüzler gülmeli
Ne yazık ki sensiz, geçen her anım

Kazıdım gönlüme, silinmez izi
Bu yüzden her hazan ayrı bir sızı
Sevda diyarının, ey nazlı kızı
Sen diye dolaşır damarda kanım

Kokun arıyorum esen her yelde
Adın türkü oldu seven her dilde
Sisler arasından haydi çık gel de
Silinsin özlemler, bitsin buhranım

Bende bitiyorum her mevsim sonu
Yine değişti bak renklerin tonu
El ele mutlu çift, görünce hani
Başaran herkese, el’e hayranım

Lüzümsuz’um, işin, olası değil
Şu can’ın, cananı, bulası değil
Ekşimiş şu yüzün, gülesi değil
Hasret rıhtımından yola revan’ım

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

MİHMAN: Konuk, misafir
BUHRAN: Bunalım,Kriz
REVAN: 1. Akan, su gibi akıp giden. 2. Ruh, can