1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
805
Okunma
Akşam oldu,düştüm yine yollara,
Belki bir umut şevki,
Vurur hayalimdeki diyara,
Yollar dar ve dikenli;
Herşeye rağmen gene yürüdüm...
Sıkıldım ve sürüklendim,
Tek tesellim;o sarsılmayan inancım,
Ve içimi zehire boğan;
İki parmak arasındaki sigaram,
Bilmemki! bu yolun sonu;
Nereye çıkar? ey derviş,
Hangi yöne gitsem, acaba?
Ama bunu senden öğrendim.
Bu yolun sonu çıkar birgün;
Beni kurtaracak yüce Allah’a...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz