2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
902
Okunma
bir Türküm vardı, dilimde çağırdığım
güftesi aşk, bestesi değerlerim
gönül harmanında, sevgiyle yoğurduğum
yalana meydan okuyan, çaresiz,doğrularım
Pirsultanın ezgisi feryatta; Eller dilinde
Nesim -i her fırsatta ’yar benim der kime ne’
’bir dost bulamadım gün akşam oldu’ömür yolunda
kul himmet ile dost arar, dosta seslenir çağrılarım
yedi bölge dört iklim, yolları büklüm büklüm
Tükü,Kürdü ,Rum’u üzümler’ ce; Salkım ,salkım
Hacı Bektaş töresinde hoşgörüyü tanımış halkım
Aşkın ateşinde yana ,yana doğrulmuş; Eğrilerim
İnsan ol;Kime, neye inanırsan inan; Amma
inancının kenesi olup, mazlumu emme
insan kutsal,bütün dinler insana iner; Amma
çok taş yedi; Ham insan elinden, böğürleri m
ezgisi hoş diye ,çalınmış Türküm ve nakaratlar
ten çorbasını tatlandırır, makyajlı suratlar
siretinden ayrı düşmüş ,gurbette suretler
yarsuadım;Her gün biraz daha artar, kalp ağrılarım
5.0
100% (3)