Yarınlar hep eksik kaldı

bir bir dogar çogalırız çogu kes,
adına yaşam derler, bilmedigimiz.
o sevinçin adı özlemmiş meger,
hiç ayrılmayacagımızı sandıgmıız.

bazan beraberce yürüyecegiz,
o geldigimiz adresin davetine.
bilmedigimiz yerdeki adresimize,
giderken ki halimizle,ürkekce.

başka evrenden gelirken sevinç,
versekte aslında, ardında hemen.
bir hüzün vardır görünmezliginde,
dogarken ölüm yazılmış kaderimize.

bilinmezlik olan alın yazımızla bırlikte,
hep kalacagız umdugumuz heveslerde.
yalandan sevinclerimizin bereberligiyle,
gerçek sandıgımız , bir avuntuyla öylece.

ayrılmayacaktık ama, hani söz vermiştik,
bu aniden gidişde,nereden çıktı şimdi.
bize yakışmadı hiç, bu aniden ayrılışlar,
biliyorum gidenler,bu sızıyı duymayacak.

yaşarken sevildiginin şaşkınlıgıyla öylece
bakar ardındaki, sözlerin sahiplerine,buruk
sevgi sözcügü dahi biz gibi yapayalnız diye
acı bir tebessümdür sabırdaki sırlar sanırım.

Meral tice