AŞKIN GÖZLERİ

O anı yaşadınız mı hiç, hani her şey durur, beden durulur, kelimeler yutulur donar kalırsın öylece o yerde. Gözler konuşur o an, geceyle gündüz gibi bütünleşirken susuz iki kalp, beyaz bir örtü çevirmiştir sanki bir çadıra benzer içinde sadece iki kişinin yer aldığı.O gözlerinde sevgisini haykırır, sanki senin kızarmış, buğulanmış gözlerinde, bir dünya bulmuşçasına.Dudakların titrer, onun rüzgârıyla yıkanırsın. O an gözler konuşur, kalbinin yuvasındaki kıpırdamaları arttıkça ağlamak istersin kulakların kalbindeki çağlayan sesleriyleİrkilir, o an ayakta durmana sebep, tatlı akışıyla, tembelleşir kıpırdamasını unutmuş bir çam ağacı gibi diken, diken olur vücudunun her karesi. O anı yaşadınız mı hiç söyleyin.
Yok, pahasına da olsa. Tarifsizliğini kalemimin anlatamadığı kelimelere mahkûm kalması gibi. Kaldığınız yerden devam etmek istersiniz aslında ayrılırken, o an o iki çift gözdeki zaman alevinde donup kalan yüreğiniz, saldırgan bir ceylan gibi sevgilinin gidişiyle çırpınır. O an atılan her adımda,alınan her mesafede,bedeninizin bir parçası yok olur gözleriniz açılmayacak kadar yorgundur ansısız yüreğinizde oluşan bir boşluğa atarsınız kendinizi.Gömülü bir hazineyi bulup ta yitirmişçesine acısıyla uyanırsınız. Bir dahaki çarpışmaya kadarKalbin eşsizliğini sakladığı bir çift gözde. O an dır işte yaşadınız mı hiç söyleyin,gözlerin Şairimsi bakışlarıyla aşkın temelini attığı zamanı. Benim gibi şiirlerde yaşayan hiç yaşamadan