Sanki her seferinde yeniden doğuyorum,
Yeniden aşık oluyorum sana,
Elini tutuyorum, unutuyorum herşeyi,
Sadece seni hatırlıyorum...
Utangaç bir yüz var karşımda,
Sanki korkmuş gibi sakınıyor,
Utanıyor gözlerimden,
Bakışlarıma hayran bir yüz,
Karşımda...
Nefesi titriyor, konuşamıyor,
Yok hiç ses, seda,
Öyle beyaz ki yüzü,
Kar bile, kararır karşısında,
Bune güzellik !
İnsan değil adeta...
Tel tel saçları, salınıyor,
Savruluyor , ince bir rüzgarla...
Tüm duygularım onu işliyor bedenime,
Baktıkça kayboluyorum gözlerinde...
Öyle kokuyor ki teni,
Nakış nakış siniyor, kokusu bedenime,
Göz bebekleri büyüyor, baktıkça gözlerime,
Kalbimin derinliklerinden bir ses;
Haykırıyor...
Seni seviyorum, seni çok seviyorum diye,
Konuşamıyorum...
Dudaklarım sımsıkı kapanmış,
Engel oluyor dilime...
Ellerim titriyor uzanırken ellerine,
Utanıyorsun...
Usulca çekiyorsun elini, ellerimden,
Kıskanırken seni kendimden,
Uzak kaldım nefesinden, teninden,
Hasret kaldığım güzel yüzünden,
Alıyorum duygularımı, en derinden...
Hayallerimde bile yok yüzün,
Namahrem gibi utangaç gülüşün,
Artık, gecelerime oldu hüzün...