İNSAN DA GEÇER

Gam etme kedere dökme gözyaşı;
Biliyorsun sağlık her şeyin başı,
Bir ömür dört mevsim gelir yılbaşı

Doğumla başlayan zaman da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Sabır et, hasetlik derdi azdıran,
Aşk düşse gönüle gurbet gezdiren,
Muhteşem şahlara şiir yazdıran

Hüsnü bala olsa sultan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

İtiraza gerek yok varsa rıza,
Kar kışa yakışmış gül bahar yaza,
Gam keder hicrana aydınlık göze

Beklerken vuslatı cihan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Akılla yol alır sevgiyle cevher,
Kimi girer bilmez, eli boş gider,
Kimi kin kibirle kendine eder

Alim, memur, asker, çoban da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Haz almak lazımdır her an dembedem,
Zehreder hayatı daldıkça matem,
Havvayla hoş olur cennette adem

Gönülden tevbeyle isyan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Fikreyle zerreden kürreye arşı,
Ne güzel ölçüdür zıttına karşı,
Bu dünya kurulup toplanan çarşı

Kulübe sarayla mekân da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Kimi sabah doğar akşama ölür,
Kimisi beş asır geriden gelir,
Kimisi kabukla özünü bilir

Yüzünden okursan lisan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Melamet hırkası cefada sefa,
Kaybetmez halisçe seven irtifa,
Söndürür nurunu türlü hurafa

Medeniyyet çöker irfan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Cennetten bir köşe cennetten ocak,
Aile huzuru aşkla sımsıcak,
El gider – dil gider açılmaz kucak

Bahtiyarlık biter buhran da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Ne kadar yığsan da dünyada malın,
Örtecek üstünü bir delik çulun,
Kırmasın bir gönül elinle dilin

Mahur peşrevle mart - nisan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Mehlikâ Sultan’a bu gönül hasret,
Ressam Halil, yaşar aşkla nihayet,
Kalan yok dünyada gerçek vaziyet

Üç gün yas tutarlar figan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 07.09.2013
(Bir Bilge Destandır Mehlika Sultan)