Gecenin koynunda gündüz uyurken
Dal olmayı bekler tohum toprakta
Açılır çiçekler baharda derken
Bal olmayı bekler tohum toprakta

Ak umutlar yıldız yıldız oynaşır
Gözler gönüllere muhabbet taşır
Seven iki beden bir yürek taşır
Al olmayı bekler tohum toprakta

Her şeyin kendince olunca canı
Sağlamın da vardır marazlı yanı
Kaç Süleyman anlar bunca lisanı
Dil olmayı bekler tohum toprakta

Gün gören toprağın çıkar buğusu
Bulut yerden göğe ağar doğrusu
Çatlayan toprağa doğru akarsu
Sel olmayı bekler tohum toprakta

Bir coşku bir sevinç kanar habire
Görülen rüyalar muhtaç tabire
Berzah yolcuları yürür kabir’e
Yol olmayı bekler tohum toprakta

Yeşil yaprak sarı renge dönerken
Burçlar harap olup bayrak inerken
Toprak, hava, su ve ateş sönerken
Kül olmayı bekler tohum toprakta

Hasret düğüm düğüm girer araya
Hicran yurdu denir ondan buraya
Buket sunmak için Gözükara’ya
Gül olmayı bekler tohum toprakta
-------------------------------------------------
1: Aşkın (e) Hali Edebiyat Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 31, Eylül 2013