Bir zamanlar seninle,
Bir sevgiyi büyütmüştük elele,
Filizlenip yeşermişti içimizde
Sevda dokuyan ellerimizle.

Bir zamanlar mutluğa gömen kalbimi sen miydin?
Şimdi ise duygularımı alabora ettiren…
Artık daha çok nefes alıp
Ben, daha çok boğuluyorum.

Kuş tüyü yastığım döndü taşa
Yorganım beyaz kefen
Yatağımı ısıtan güneş gibi yakan
En güzel günler şimdi haram.

Ne batan güne hükmüm geçer
Ne başımı döndüren bir çift yeşil göze
Saatler pusuya siner
En derin uykumdan eder.


En Son Halim

Göğsüm yeşeren bir bahçe
İçinde ben bir gül
Ayağımın tırnağından saçımın teline
Fır dönen kırmızı bir gül.

Gece sevecen bakıyor ve gündüze akıyor,
Işık içime doğuyor.
Gül güne, geçmiş bugüne taşıyor…
Bilinç içimi yakıyor.

Benim de yapraklarım dallarım var
Korkma gir bahçeme,
Serptiğin gibi su çolak çöle
At kendini içimdeki sevgi gölüne
Biz büyeceğiz seve seve.

Bu şehiri nasıl adam ettin,
Nasıl vurdun kurdu kuşu?
Ne ara kırdın putları,
Ne zaman girdi kalbine huşu?

Bak benim tek istediğim,
Karşılıksız sev beni.
Bu benim en son halim
İkimiz bir bütünüz şimdi.