Ben şimdi iznini istiyorum,
Kadehlerde seni özlemeye devam etmek için.
Bilirsin, her yudumda özlemler dağ gibi büyür,
Büyüdükçe üzerine gelir,
Ezilirsin…
Biçare-sindir çaresizlikler içinde,
Avaz avaz bağırsan da duyuramazsın sesini,
Ve özlüyorsundur elinde olmadan,
Yüreğine söz geçiremeden.
Gözünde koca bir dev olur yalnızlık,
Ürkütür bakışları…
Kaçmak istedikçe yerinde sayarsın,
İsyan edersin içinde bulunduğun zamana,
Ahtapot gibi sarmıştır bedenini yalnızlığın kolları,
Rüzgar olup uçmak istersin onun iklimine,
Papatya olup açmak bahçesinde,
Baharın geldiğini ilk senden öğrensin diye,
Sonra kuş olup konmak yüreğine
Fısıldamak istersin sevda şarkılarını,
Usulca kulağına…
Aşka davet edersin.
İzin ver biraz özleyeyim dersin,
Her saniye, hem seninleyim hem sensiz,
Nereden bileceksin?
Gel de çık işin içinden! Ben çıkamıyorum
Ermiyor aklım…
Ve teslimiyeti yaşıyorum, yalnızlığın kucağında
Hiç bir şeyi yarım bırakmadım,
Kalmak istemedim sensiz hiç,
Ben de ki tek yarım sensin,
Ne hepsin…
Ne de hiç…


Gamze YAĞMUR
22.04.2013