BİR KADIN...

BİR KADIN...
Kadın ağlamaklı gözleri dolu dolu
Ve bir tek yere sabitlenmiş bakişları
Kendinden emin değil ve ağır ağır
Kalkarken yerinden gözyaşlarına yenildi,

Mutsuz, umutları yok artık o güzel anıları da
Başı boş bir gemi misali puruvasını lodosa kaptırmış
Çaresiz bir kaptanın seyir defterine yazdığı
Son cümleleri gibi....BEN BİTTİM!...

Gerçekten bitmişmiydi?oysaki
Aynı kara parçalarında ortak gökyüzüne bakmanın
Avuntusu vardı içinde...peki kaybettikleri?

Bu kadar mı kasvetlisin ey gece!
Hadi ört bütün dertlerimi der ağlamaklı bir sesle,
Ne o yetmiyor mu karanlıkların yoksa
Korkmuyorum artık senden....
Gel gücün yeterse yıldızlarını üzerime ser...

Gecenin gizemini soyarken üzerinden
Sadece sustu ve yüreğini diledi
Amaçsız bir örümcek önünü ördü yalnızlığımın
Dokunup bozsam günah mı?..

Peki sensizliğimin sevabı kime?
Bu gözyaşlarımla gidecekse cennete birileri
Ben hiçkırıklarımı helal ettim bile
Ya seversem yeniden yine....

ŞİİRİRE MÜKEMMEL YORUMUYLA KATKIDA BULUNAN DEĞERLİ HOCAM AHMET BEYE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM...

TUANA ÇELİK...