Yıllar geçsede unutulmadın seni ölümüne sevdim...
Eğer sevgi dedikleri buysa.....
Kim olduğunu bilmeden yürek acırcasına,
Ruhum sızlarcasına karşılıksızca....

Yıllar önce çok sızladı yüreğim belli etmedim..
Şimdi dinle!...

Düşünce girdabıyla boğuşmaktayım ve üşüyorum,
Dışarısı soğuk ve kasvetli,alabildiğine karanlık,
Yüreğimde kopan fırtnalar,çılgınca esen rüzgar misali,

İşte yine yoksun sensiz geçen akşamlarda,
Yine binlerce soru var aklımda,
Kimsin sen?beni böylesine tutsak ettin,
Küçük bir çocuk gibi utanarak sevdim...

Hesapsızca şiirlerime mısralarımda yaşatım sevgimi,
Ve kabullenemediğim,düşünmekten bile korktuğum,
Gerçekleri sana söylemek isterken
Boğazımda düğümlenip de söyleyemediklerim....

Seninleyken bile sensizliği yaşama acısı,
Aniden yok oluşların ve bazen kırıcı sözlerin,
Ben bunları yaşıyordum seni severken
Pişman değilim ölümüne sevdim...

Sen bana kilitleri kırarcasına,seni bilmesem de
Yaşlı gözlerimi kovarcasına sen silmesen de
Biraz ağır biraz da düş gibi geldin
Yine de seni çok sevdim...

Ne kadar da zor olsan,zorluğunu sevdim
Bilmeden,tanımadan sevmek,delilikse
Evet deliyim ki ölümüne sevmişim....
TUANA ÇELİK..