3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
762
Okunma
Öfkemin kırılmış gururuyla sesleniyorum
hayatımın eteklerine birikmiş,
üzüntülerimin cam kırıklarını silkeliyorum
Ekim ayının veda yaprakarında gezinirken
Nisan’ın can suyuna sesleniyorum
olur ki birgün yağar mı yüreğime
BİLEMİYORUM...
Ay çiçeğinin nezaketiındeydi hayatın güzelliği...
Yapraklarını dökse bile
Fedakârlıkla
Boyun eğmekti...
bencillikten uzak
Bir hayat var mıdır
BİLEMİYORUM...
Sevincin mutluluk aynasına sesleniyorum
Kaç zamandır göremediğim çehreme inat
Bir güzel fon muziğinin büyülü sesiyle
Birkaç mısra diziyorum
Yine mutsuzluk raks ederken kelimelerimle
Ben!
kelimelerin inadına suskunluğa gömüldüğümü
BİLİYORUM....
Baranıgül Karadağ