Çoktan beri, görmemiştim köyümü.
Ínsanlar değişmiş, kime ne diyem.
Kanarak içerdim, soğuk suyunu.
Pınarlar değişmiş, kime ne diyem.

Kızlar, su beklerdi, çeşme başında.
Koyunlar gelirdi, çoban peşinde.
Herkes çalışırdi, kendi işinde.
Ustalar değişmiş, kime ne diyem.

Çağlardi dereler, akardı çaylar.
Madımak,la yemlik kokardı yollar.
Ílkbahar gelince, açardı güller.
Kokular değişmiş, kime ne diyem.

Horozlar öterdi, seher çağında.
Çiçekler açardı, bahçe bağında.
Dumanli yaylalar, karlı dağında.
Yaylalar değişmiş, kime ne diyem.

Çigdemler çiçekler, ne hos kokardı.
Dereler,den soğuk sular, akardı.
Bir kız,bir oğlana, nasıl bakardı.
Bakışlar değişmiş, kime ne diyem.

Kışları soğuk olur, yazları sıcak.
Tüterdi bacalar, yanardı ocak.
Selam göndereyim, ben kucak kucak.
Mektuplar değişmiş, kime ne diyem.

Osman, geçen yiılar, özler durarsın.
Bos bosuna, hep kendini, yorarsın.
Öküzden kağnıdan, hayel kurarsın.
Öküzler değişmiş, kime ne diyem.



Osman Hayta