En güzel yıllardı henüz körelmemiş hayallerim vardı.
Beyaz atlı prens değildim
Yalnızca
Koca şehri ayaklarına yüklenen sevdalı bir yürektim
Aşıktım, aşka taliptim
Bir bakışa gülerdim, bakakalırdım geceleri gökyüzüne
Uyuyakalırdım, rüyalara dalardım
En parlak yıldızım olurdun sen, perdemin kenarından süzerdim seni
Sonra hemen yanı başında olurdum
Şarkı söylerdim binlerce...
Gökyüzünde birbirinde en yakın yıldızlar biz olurduk.
Ve birbirimize göz kırpardık, kimse bizi görmez sanırdık
Unuturduk binlerce sevdalı yüreği.
Oysa, sonradan öğrendim
her sevdalı yüreğin geceleri gökyüzünde bir yıldız olduğunu
dans ederdim etrafında durmadan
sonra
uyanırdım
sen olmazdın yanı başımda
haberin de olmazdı benden
merak ta etmezdin belki de
belki de sevmezdin
ya ben
yaşadıklarını silip atmak yerine yüreğinin en güzel yerinde saklayan ben
acı çeken ben
.........
bir de şu suskunluğun olmasa umurumda mı dünya
su testisiyim ben su yolunda kırılmak kaderim
ya yüreğim
yüreğim dayanır mı bu acıya
konuş diyemiyorum
biliyorum gözlerin yine yerde
bana yine hasret yine acı
bari gülsen, bir kez gülsen
bana gülsen de gülse yüreğim
ya ihanet
yüreğime konuşmayan yüreğin
yaban ellere yar olması
haydi yüreğim haydi
hazan mevsimi
çevir yüzünü güneşin battığı yere.
Ensar YAŞAR