Neşeliydi,güzeldi,seninle Gençlik Parkı
Fakat, felek yine tersine çevirdi çarkı
Yaşım bulsa da otuzu kırkı
Sensiz olan o yılları neyleyim

Saçların uzun,belinde örük
Kalemin elinde,defterin dürük
Tatlı konuşsan da sözlerin çürük
Yerini bulmayan sözü neyleyim

Demesinler bana,sıkıntını,cefanı
Ömür boyu sür hep, tatlı sefanı
Benim gibi birisine,takma kafanı
Aklı olmayan bu başı neyleyim

Eğer saracaksa, eller belinden
Bir bade ver bari,bana elinden
Sevgi kelimesi çıkmaz mı hiç dilinden
İçi bomboş olan gönlü neyleyim

Bundan sonra bana bir şey desen de
Yarim olup,peşim sıra gelsen de
Hakikat şudur ki artık bil sen de
Kalbi kırık KAHRAMAN’I neyleyim

Biliyorum uzun ettim sözümü
Çevirdim artık senden yüzümü
Yaraladın inan benim özümü
İNADINLA, GURURUNLA neyleyim

Abdurrahman KAHRAMAN