32
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
1491
Okunma

Sabırsız öfkem
Sen sevgimin çıkmaz sokağısın
Canhıraş bağırtıyorsun yüreğimi
Bir an bile sakinleşmez misin?
Kızdıkça artırıyorsun sevgimi
Sevdikçe de çıldırtıyorsun beni
O tutkum değimli ki bileklerime pranga vuran
Bir nebzede olsa sabra barınmazsın
Ne ilk olacak
Ne sondur demin
Ölümüne sarhoşunum işte
Kızdıkça sana özlemim artar
Kudurduğum kadar hasretim sana
Kıskançlığım yıkar geçer bendimi
Hasutluk depreşir birden
Gurur ve kibrim kabarır
Nefsime mağlubum işte
Çekip de kopartıyor kalbi mi gözlerin
Sesinin depremlerin de yıkılırken garip
Sende değil o çınar ağacın da tüm kabahat
Neden aldı ki bizi içine
Sıkıp duruyor hatıralar da
Sana olan kinim arttıkça
Hep mazimiz de ki gülüşlerin gelir aklıma
Hırsımdan çatlarcasına
Gamzelerin oynar gözbebeklerim de
O şuh cilvelerin de kudurtuyor tümden
Kaynarcasına kavrulup kahroluyor içim
Belki züğürt tesellisi benimkisi
Kızgınlığım yine niye zirve
Bil ki seni beklerim tüm gönlümle
Zır zır deli miyim nedir
Hep öfkem döner tepem de
Hem bekliyorum uysalca seni düşümde
Hem serseri bir mayın gibiyim
Patlıya cam bu gidişle
Anlasana be sana aşığım işte…
(10.9.2013) AZAP…
5.0
100% (38)