Düşen her çizgi alnıma bir madalyadır kaderden
Yelkovan akrebi de takip edip kovalarken
Azığıma kimi zaman yokluğu bile katarken
Özlemlerimle hislenip hayallerimle yatıp kalkarken

Ben dost diline aşina bir seda olmuşum hor görme benide tutanlar var
Elime bakan bir bedenim evime uğrayan gelip gidenlerim var...

Yaslandığım umuttan,küçük küçük beklentilerim
Yüz çevirdiğim derde dert eklentilerim
Beni bu çağıma dek şekillendirenlerm
Var elbette kalabalık arasında beni tekillendirenlerim....

Uçurumlarım var en kıyısından ince çizgileri karanlıkta barınan
Kıyametlerim var benim hükmüm verilmeden sallandırılan...

Elimde sazım yok aman o da eksik olsun bari
Dilimde bir niyazım var sürekli sayıklar yari
Gül eksem mantar bitecek diye korkarım gayri
Varlarım var yokluklardan yönlerim hep geri...

İlaç istesem zehir olur bana bu devrandan bana hediyedir hediye
Almasam darılacak yine alsam soracaklar ki neden ve ne diye?...

İsrafil düdüğünü öttürene değin bu işler böyle
Mikail ve diğerleri nerdedir onu da sen söyle
Yavrucum savaş meydanı burası her işi hile
Odundan silahlarım var kumlardan kalelerim,öyle...

Bir ara verdim çocuk olup abbalara gidip ebbe yemem lazım
Biraz çocuk olup bu olan bitenlere çocukça gülmem lazım..