1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1537
Okunma
İnsan!
Varlığa anlam kazandıran tek yüce,
Ten cübbesi içinde, ölüme mahkum cüce.
İnsan!
Olsa da ruhuyla denizler kadar serin,
Hayaliyle semalar kadar özgür ve derin,
İnkar, isyan etse de, esridir kudret denen kaderin.
İnsan!
Başı sonu bilinmez,
sanki korkunç bir meçhul,
Bazen sanki bir sultan, çoğu zaman nefse kul.
İnsan!
Her dilde ki söz.
Her nesneden bakan göz,
Varlığa hayat katan kutlu ve sırlı bir öz.
İnsan!
Her gizi çözen,
her sırrı bilen bilge,
İnsan!
Ruhunda tüm kainat, yazılı kutlu hece,
Sırların odağında çözümsüz tek bilmece.
Necdet EREM
07/09/2013
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz