Cemreler suya düşse
Tabiat ana tüm ihtişamı ile süslese de evreni
Sen yoksun ya yanımda!
Tükenmiyor ölümü andıran anason kokulu geceler
Bir taş plakta ki Zeki Mürenin sesi
Bir de
Vişne çürüğü dudaklarımda mekân kuran
Berduş ıslıklar bozuyor iblisin çıkartma ayinlerini
İblis kuşana dursun kılıç kalkanını
Ne de güzel icra ediyor Zeki Müren// Gece kirpikli kadını //



Sahi sende ne çok severdin
Benim gece karası kirpiklerimi
Bir gün olur da benim yüzümden
Islanırsa kirpiklerin
Bil ki kahrımdan ölürüm asla af etmem derdin kendimi.


Bak yine çakır keyif oldum berduş gecenin koynunda
Taş duvarları inletir yüreğimin sessiz çığlıkları
Şafaklar sökene kadar
Bir seni düşündüm
Bir de kendimi
Ben kendimden bile çok severken seni
Sen yüreğine sıgdıramadın, ne bir avuç yüreğimi
Nede kelepir sevdamı
Cemreler düşsün vuslat bizim
Yedi dağın ardından koşup geleceğim derken
İblise yandaş oldun
Pusuya yatmış azılı bir militan gibi
Katlettin geleceğe dair tüm umutlarımı
Kuş gibi çırpındı yüreğim ellerinde
Sen kelepir sevdamın katili
Ben müdavim gecelerin bekçisi
//Gecenin kıymetini en çok bekleyen bilir sevgili!//


Sen yoksun ya
Ateşe verdim çektirdiğimiz tüm resimleri
Alevler sardı benim yerime seni, kıskandım
Islandı gece karası kirpiklerim
Sessiz sessiz ağladım suçlu çocuklar gibi
Sakın suçu kendinde arama
Üzülme kahrolma
Sen af edebilecek misin bilmem kendini
Ama bil ki ben,
Çokta afettim seni ey Kelepir sevdamın katili.