0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2074
Okunma
Benliğimden habersiz şuuruna varamadan
Sen bana sevdirilmişsin
Kaderimin huzurunda aciz ve mahrum
Boynum bükük varlığımdan soyundum
Filizlendi sinemde kutsal anne şefkati
Bana ekmeği uzatmasanda kırılmam artık
Zaten ben "neden hep sen?" le
Hepliğinin nedensizliğinde eriyorum
Senin müptelan içimdeki çocuk
Mantığımın ördüğü senli kontraları yıkıyor
Yüreğimin ortasına çöreklenivermiş sevdan
Yüreğimdeki ötekileri hiçleştiriyor habire
Uzun duşların sıcağıda
Artan yoksunluk belirtilerine faydasız artık