Rüyanın semaverinde hasret mevsimi
Kalbime aşkın değse feryat oluyor
Gidince anladım rüyalar yalanmış
Bu beyhude aşkın kalbimi yaktı sevgilim

Üşüyor gülüşler, yüzler üşüyor
Vuslatın sürgün yolları üşüyor
Bir ıssız kumsalda adımız kalmış
Bergüzar resmini görünce ağladım

Ağlama gözlerim ağlama bugün
Bütün kaderler zamanda batıyor
Katlanırdım sürgün günlerime
Unutulmasaydım vefasız kalbinde

Hayallerim kırılmış gurbetlik defterimde
Bergüzar mektupların sürgünlük masamda
Üşüyor kalbim, ruhum üşüyor
Savrulup kahrolan kader üşüyor

Gece ağır ağır asıldı kalbimin küreklerine
Götürdü aşkın ıssız kıyılarına
Esirim rüyanın hapsinde aramaz kimse
Sürgün sevdalarda doğmuşum

Rüyalarım gecenin şarkıları ardınca yürür
Keder sürer özlem denizinin enginine
Göğün heybesinden ömrüm serildi
Avuçlarımda yanık mektuplar kalmış

Sensiz gidemedim sürgünlere geçti yıllar
Ansızın geldin rüyalarıma kavurdun gönlümü
Alıp götürdün beyhude aşklarımı
Sevilmemekten eskimiş kalbime ağlıyorum

Hayallerimin meltemlerine hapsettim seni,
Güneşin gözyaşları meyhane havuzuna düşmüş
Gurbet kahvesi unutulmanın kanserinde
Yorgun tekneler dalgaların kucağında ağlaşırken