Hayat denizinin karanlık sularında bata çıka

İstem dışı atılan her kulaç, boğulmamak adına

Titreyen mor dudaklara ve yalnızlığın hükümdarlığına

Atılan her sillenin verdiği hazla ilerlerken umuda

Gökyüzünün bedbaht karartısını yaran ay ışığı oldun Sen…


Mehtabın ışık cümbüşünde aydınlanan yaşamın güzelliğiyle

Kahverengi bakışların rehberliğinde sevinç nefesinin hafifliğiyle

Rüyalara bile girmeyen berrak nehirdeki nadide gerdanlığın zerafetiyle

Süslediği aşkın pak sinesi ve yorgun kollarıma sevgi kanatları oldun Sen…


Mutluluğa kanat çırptım gülerek yer çekiminin hiçtenliğine

Yağmur damlalarını andıran çorak kalbime işleyen her sözüne

Acının her türlüsüyle fişlenmiş sevdanın kör talihine

Zamanın olmaz dedirten kısa bahanesine sığındığı dilimine

Mantığın yasaklarla inşa ettiği surları yıkan korkusuz yüreğime

Her türlü teraziden geçen Seni Seviyorum mührünü hak ettin Sen…

31.08.2013

İZZETTİN AKYAPI