hayrettin taylan


kul’ağa’ya sordum , o bütün işitmişliğin, sevgi sesinin zengindir dedi
g’öze sordum , bakış yağmurudur, damla ve ünlem meftunudur dedi
d’ile sordum , sözleri başkent, gözleri aşkent, ömrü bitmezkent dedi
m’anaya sordum,anlamın cevheri, anlaşılmanın, derinliğin özü dedi
b’ağrına sordum,arınmış sızıların son halidir, bitmezlerinin vakisidir dedi
gün’eşine sordum, eşi benzeri yok olmanın kadınsal ışıltısıdır, ısınışın dedi
y’ellere sordum, el değmemiş bir ceylan gibi yalnız senin ormanındadır dedi
o’kuluna sordum, o’kulunu çok sever, ilim ilim, aşk aşk, sen sen öğretir dedi
d’okunuşuna sordum,soldan sağa sen, aşktan ömre kadar sen dedi
y’alana sordum, yılanmış yılanları olsa da sözleriyle seni sarhoş eder dedi
a’yaklarına sordum, tutkunun yürüyüşünde yakar, bıkmazsın dedi
ç’ağlarına sordum,seni yalnızlığın sarar sarmalar, bitmezsin dedi
h’ayranına sordum ,kurban ettiler seni onca y’ayık içinde seni ç’alkaladı dedi
b’ağlayışına sordum, bitmez duyuların ıslasıl çekimidir bağlar seni ömrünce dedi
s’ağırlığına sordum, sen kadar suskun, ben kadar ağır, aşk kadar ölümcül dedi


k’atık etmedim sabrı, b’ağır ettim şükrü,benlik resitalinde sevdim
gün / yüzlerin sahnesinde değiş tokuş edilmiş hüzünlerden arındım sevdim
k’ayıp sevdaların s’alıncağından indim sevdim
ok’ şanmamış yarınların uzağında nişan olup sevdim
gülüşlerle doldurulmuş yarınların gül reçeli kıvamında dindim sevdim
mutluluklarımla saklambaç oynadığım ebe yapıp sevdim
sobelendim, hüzünlendim, debelendim, bitmezlerimle ütülendim sevdim
bildik k’anayışın aynasında t’arandım , imge imge m’analandım sevdim
gelişine kurulu saatin zembereği olup ç’alındım senli demlere öylece sevdim
apansız ,amansız, sensiz, bensiz ç’arklarda döndüm sevdim
özleyişimin sılasında okundum, cemalini görmek için sızlandım sevdim
sevdim, sevdim artık ,s’evdim…